j.w.h. stab schreef in ‘islam and its founder’: “oordelend naar de geringe middelen die hij tot zijn beschikking had en de duurzaamheid van het resultaat dat hij heeft bereikt, schijnt geen naam zo bekend te zijn als die van de profeet uit mekka. aan de impuls die hij gaf, danken talloze dynastieën hun bestaan, tot de ogen strelende steden, statige paleizen, en tempels zijn uit de grond geschoten en wijde provincies die trouw gehoor geven aan het geloof. en buiten al dit regeerde zijn woorden het geloof van generaties, werden geaccepteerd als hun manier van leven en hun vaste leiding naar de nog te komen wereld. op duizend altaren smeken de stemmen van de trouwe gelovigen zegeningen op hem, wie zij in hoge achting nemen als de profeet van god, de zegel van de apostelen. gezien de standaard van menselijke roem; van welke sterveling vergelijkt de glorie zich met de zijne?”