yirmi yedinci oturum büyük bedir savaşı hicretin ikinci yılının ramazan ayında, büyük bedir savaşıoldu. bunun sebebi şudur: peygamber sallallâhu aleyhi vesellem, kureyş’in Şam’dan dönmekte olan büyük bir kervanınıvurmak için, üç yüz on üç sahabîsiyle birlikte yola çıktı. bukervanın başkanı olan ebû sufyân, son derece dikkatli ve ihtiyatlıydı.karşılaştığı herkese müslümanların hareketlerini soruyordu.sonunda onların medîne’den çıktıklarını ve bedir’inyakınında olduklarını öğrendi. sahil yolundan gitmek ve tehlikelerledolu bedir yolunu bırakmak için, kervanın yönünübatıya çevirdi. sonra, mekkelilere mallarının tehlikede olduğunu,müslümanların da kervana saldırmaya hazırlandıklarını bildirecek birisini gönderdi. mekke halkı bunu duyunca, ebû sufyân’a yardım etmeyekoştu. büyüklerden sadece ebû leheb geride kaldı. bazı kabileleride yanlarına aldılar. kabilelerden sadece adiy oğullarıgeride kaldı. .bu ordu cuhfe’ye varınca, ebû sufyân’ın kurtulduğunuve onların mekke’ye dönmelerini istediğini öğrendiler kureyşliler dönmeye karar verdiler. ancak ebû cehil, savaşmakiçin yürümeye devam edilmesini istedi. zuhre oğulları döndü. onlar üç yüz kişiydiler. diğerleri yürümeye devamettiler. onlar da bin kişiydiler. bedir’in dışında orayı kuşatandağların gerisindeki geniş bir alanda konakladılar. rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem ashâbıyla istişârede bulundu,onların savaşmakta kararlı ve allah için canlarını fedaetmeye hazır olduklarını gördü. onlara şöyle dedi: “yürüyün!müjdeler olsun! yüce allah bana iki topluluktan (kervan veyasavaş için gelenlerden) birini va’d etmişti. vallahi, şu anda bendüşmanların savaş alanında yıkılacakları yerleri görür gibiyim.” peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem geldi. bedir’de vadiyeyakın bir yere indi. el-hubâb b. el-munzir ona, oradan kalkıpdüşmana en yakın suyun yanında konaklamasını tavsiye etti.böylece müslümanlar kendilerine ait su havuzlarından içecekler,öbür su kuyularını boşaltacaklardı. düşman da susuzkalacaktı. peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem el-hubâb’ın tavsiyesiniyerine getirdi. peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem cuma gecesini -bedir gecesini- yani ramazanın on yedinci gecesini, ayakta namaz kılarak, ağlayarak, allah’a dua ederek ve düşmanlarına karşı kendisine yardım etmesini isteyerek geçirdi. müsned’de, ali b. ebî tâlib’in şöyle dediği rivâyet edilmiştir: rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem dışında hepimizin uyuduğunu gördüm. o ise, sabaha kadar bir ağacın altında namaz kılıp ağladı. yine müsned’de ali radıyallâhu anh’ın şöyle dediği rivâyet edilmektedir: bedir gecesi, çisinti halinde yağan bir yağmura tutulduk. yağmurda, ağaçların ve kalkanların altına saklandık. rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem ise geceyi rabbine dua ederek geçirdi. duasında şöyle diyordu: “Şu bir avuç insanı helâk edersen, artık sana ibâdet edilmez.” tan yeri ağarınca: “allah’ın kulları! namaza!” diye seslendi. İnsanlar, ağaçların ve kalkanların altından çıkıp onun yanına geldiler. rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem bize sabah namazını kıldırdı ve düşmanla savaşa teşvik etti. yüce allah peygamberine ve mü’minlere kendisinin gönderdiği askerlerle yardım etti. nitekim bu konuda şöyle buyurmuştur: “hani rabbinizden yardım istiyor, yalvarıyordunuz. o da: ben size ardarda bin melekle yardım ediyorum diye cevap vermişti. allah bunu, sadece bir müjde olsun ve onunla kalpleriniz yatışsın diye yapmıştı. yoksa yardım ancak allah katındandır. Şüphesiz allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.”(175) “siz son derece güçsüz iken allah size bedir’de yardım etmişti.”(176) “savaşta onları siz öldürmediniz fakat allah onları öldürdü. attığın zaman da sen atmadın fakat allah attı.”(177) savaş, düelloyla başladı. hamza, Şeybe b. rabia’yı öldürdü. ali b. ebî tâlib, el-velîd b. utbe’yi öldürdü. müşriklerden utbe b. rabia, müslümanlardan ubeyde b. el-hâris yaralandı. sonra çarpışma başladı ve şiddetlendi. allah, müslümanları, önlerinde savaşan meleklerle destekledi ve onların morallerini yükseltti. çok geçmeden müşrikler bozguna uğrayıp geri döndüler. müslümanlar onların peşine düştüler, kimilerini öldürdüler, kimilerini esir ettiler. müşriklerden yetmiş kişi öldürüldü. öldürülenler arasında utbe, Şeybe, el- velîd b. utbe, umeyye b. halef oğlu ali, hanzala b. ebî sufyân, ebû cehil b. hişam vb. vardı. müşriklerden yetmiş kişi esir edildi. müslümanların güçlenmeleri artık medîne’de ve civarında kendilerinden korkulan kimseler olması ve onların yüce allah’a güvenenlerinin artması, az da olsalar, çok da olsalar, allah’ın kâfirlere karşı mü’min kullarına yardım edeceğini öğrenmeleri, bedir savaşının sonuçlarındandır. müslümanların savaş becerisi kazanmaları, çarpışma, saldırma, düşmanı ablukaya alma, güç vasıtalarından yoksun olmama ve devamlı karşı durma konusunda yeni yöntemler öğrenmesi de bu savaşın sonuçlarındandır. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (175) enfal, 9–10. (176) âl-i İmran, 123. (177) enfal, 17.