Hoe zit zo een man dan werkelijk in elkaar?

Dat is een vraag die je alleen beantwoord kunt krijgen door ‘the man himself'. Allereerst moeten we voor ogen houden dat niet alle polygame mannen over één kam te scheren zijn en ten tweede verschilt de motivering van polygynie ook per geval. We kennen allemaal de grote ‘voorbeelden' uit de Arabische culturen (en andere culturen) waarin oudere mannen na jarenlang huwelijk besluiten om er een ‘groen blaadje' bij te nemen. De eerste vrouw die zonder pardon opzij gezet wordt en de jonge bruid die alle aandacht en liefde krijgt dat in wezen door tweeën gedeeld zou moeten worden (zie deel 1 van deze serie). Onrecht is een veelvoorkomend verschijnsel in dit leven. De mens vergalt andermans leven nou eenmaal graag!? Hoe dan ook dienen deze praktijken niet als voorbeeld voor de ware moslim. Een moslim is buiten zijn volledige overgave aan Allah de Verhevene, gekenmerkt door rechtvaardigheid, barmhartigheid en oprechtheid. Een man, polygaam en moslim, zou het dus nooit in zijn hoofd halen om misbruik te maken van de rechten die Allah de Verhevene hem geschonken heeft.

Je ziet natuurlijk niet aan een man dat hij polygaam is, al zou je in wezen kunnen stellen dat elke man er wel de aanleg voor heeft. Voor veel mannen lijkt het een geweldig idee om er meerdere vrouwen op na te houden. En hoeveel mannen keuren het af dat seksegenoten er meer vrouwen op nahouden en claimen dat zij dat zelf nooit zouden doen? Maar waarmee associëren deze mannen (en vrouwen) een polygaam huwelijk? Het is natuurlijk uit den boze dat een man polygaam is in de zin van zina (overspel), iets wat in de westerse maatschappij, mede veroorzaakt door de westerse wet, maar al te vaak voorkomt. Allah de Verhevene heeft het huwelijk voorgeschreven als intieme relatievorm tussen man en vrouw. En Allah de Verhevene heeft een man ook toegestaan om twee, drie of vier vrouwen te huwen. Daarbij komt de opdracht om rechtvaardig te zijn jegens elk van hen. Indien een moslimman alleen al denkt dat hij dat niet zou kunnen, de twee, drie of vier vrouwen gelijk te behandelen, maakt die gedachte polygynie verboden terrein voor hem. Allah is Alwijs en Alwetend, Hij is de Rechtvaardige en stelt eisen aan Zijn dienaren. Indien je aan de volwaarden voldoet zal Allah de Verhevene je daden accepteren en belonen, maar daar tegenover staat de bestraffing voor hen die Zijn wetten overtreden.

Genoeg over de man nu. De vrouwen die ervoor kiezen of het accepteren dat zij één van de twee, drie of vier vrouwen zijn van hun man; hoe halen zij het in hun hoofd(!)? Als eerste vrouw is het moeilijk om te horen te krijgen dat je man een tweede vrouw wenst. Ondanks dat een wens veelal te maken heeft met de vragende partij (de man dus), bedenken vrouwen vooral dat het met haar vrouw zijn te maken heeft. Wat heb ik gedaan? Ben ik niet goed genoeg voor je? Houd je niet meer van me? Wat doe je me aan? Maar het is een wens die vanuit de man komt en meer met hem te maken heeft dan met de vrouw. Het is uiteraard ook niet niks, vooral als je het idee hebt dat het allemaal zo goed gaat in het huwelijk en dat je alles zo goed op een rijtje hebt. Polygynie is niet zozeer een wens die voortkomt uit onvrede over de eerste vrouw of uit een ongelukkig (eerste) huwelijk. Het kan uit een hele andere hoek komen en die zien vrouwen zelden tot nooit aankomen. Daardoor is de klap zo hard en het verdriet zo groot, ze zagen het niet aankomen.

We zouden kunnen stellen dat er heel veel zaken zijn die vrouwen niet van mannen begrijpen en andersom. Eén van deze zaken is polygynie. Of er ooit een tijd zal komen dat we dat van elkaar zullen begrijpen weet ik niet, maar dat we verder moeten kijken dan ons neus lang is, is wel aan te raden. Hebben we het verschijnsel polygynie wel eens bestudeerd? Kennen we het verschil tussen polygynie in een huwelijk en polygynie buiten een huwelijk? Kennen we de voorwaarden die onze Heer, de Heer der Werelden, hieraan gesteld heeft? Hebben we enig idee van de posities en rechten van de vrouwen binnen een polygaam huwelijk? Is polygynie werkelijk zo onmenselijk als men het zich voorstelt? Allemaal vragen waar de gemiddelde moslim wellicht nooit heeft over nagedacht. Het is zelfs zo dat de moslim zich eerder vastklampt aan de westerse beeldvorming over dit verschijnsel dan aan de Islamitische waarheid hierover. Het afkeuren van iets wat Allah de Verhevene heeft toegestaan is niet iets waar een moslim trots op moet zijn. Sterker nog, het is een grote zonde. Hoe durft een schepsel, (bewust) dienaar of niet, de Woorden van de Alwetende en Alwijze af te wijzen en  als ‘niet-van-deze-tijd'  te bestempelen? Weten zij dan niet dat er een terugkeer zal zijn naar onze Heer? En dat je aan Hem verantwoording moet afleggen over het ontkennen van Zijn Wijsheid?

Wanneer stopt de moslim met het denken via andermans denkpatronen en begint hij of zij met het oprichten van een eigen (zuiver) denkpatroon? Een mens dat claimt moslim te zijn zou zijn denkmachine moeten baseren op de Waarheid. Wees dankbaar met wat Allah de Verhevene ons aan kennis heeft gegeven en accepteer deze. Verwerk deze kennis in je denkmachine en handel ernaar. Islam is geen denkwijze alleen, het is een leefwijze. Als Allah de Verhevene ‘A' zegt dan moeten wij niet volmondig ‘B' zeggen. Als de profeet Moh'ammad (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) ‘nee' zegt dan moeten wij geen ‘ja' interpreteren.

Dus om terug te komen op polygynie; Allah de Verhevene heeft het toegestaan, staat het dus ook toe. De voorwaarden waaraan voldaan moet worden; voldoen daaraan. De rechten die anderen over jou hebben; ken hen deze toe. En het belangrijkste van allemaal; als je iemand vreest, vrees Allah de Verhevene, Hij is Degene Die Ziet, Hoort en Oordeelt.