Is de religie een taboe

Ik zie religies voornamelijk als een taboe. Wat denkt u hierover?

Voordat we antwoord geven op deze vraag willen we stil staan bij de vraag wat taboe betekent. Volgens het Van Dale woordenboek betekent taboe: "Mensen, dieren of dingen die verboden zijn om erover te spreken, waarover niet gepraat wordt en/of die als onaantastbaar worden gezien." Als een persoon hiervan afziet zou deze persoon kwaad kunnen veroorzaken.Naast deze betekenis van taboe wordt het woord vandaag de dag ook vaak gebruikt voor "alle verboden die horen bij een geloof". Religie (godsdienst of een levensbeschouwing) wordt dan gezien als taboe of iets met vol dogma's (met verboden en begrenzingen). In de islam bestaan er waarden die beschermd en nageleefd dienen te worden. Hier mag en kan niemand een verandering in brengen. Wij noemen vanuit het geloofsperspectief deze waarden "onveranderlijke waarden".  Als deze "onaantastbare waarden" niet bewaard zouden blijven en gewijzigd zouden worden, dan zou er op een gegeven moment geen sprake meer zijn van een levensbeschouwing of godsdienst. Zoals elke levensbeschouwing of godsdienst kennen wij ook veel onveranderlijke waarden in ons democratische systeem. Als mensen echter deze onveranderlijke waarden als taboe betitelen, dan krijg je te maken met een heel andere situatie. Want hoeveel onveranderlijke waarden een levensbeschouwing ook kent, evenzoveel onveranderlijke waarden kent een democratie ook. Een levensbeschouwing zou het volgende niet veranderd willen zien:

• Het belang van rechtvaardigheid
• Vrijheid van geloof
• Toegestane manieren/wegen om bezit te verkrijgen
• De trouw van levenspartners voor elkaar
• Een geloof ziet te allen tijde het volgende als verwerpelijk:
• De leugen
• Diefstal
• Het uitbuiten van mensen
• Het niet verkrijgen van iets waar men recht op heeft

Een geloof wil deze waarden onveranderd zien. We kunnen meer voorbeelden als hierboven omschreven weergeven. Dezelfde waarden die een levensbeschouwing onveranderd ziet, zien ook samenlevingen die zich een democratie beschouwen als onveranderbaar. Als deze onveranderlijkheden veranderen, verandert alles(!). Dit kan verduidelijkt worden met de volgende vergelijking: Stel, we beschouwen de vrede in een samenleving als een dak. Ieder dak heeft muren of pilaren nodig. Je kunt nooit zonder deze muren of pilaren, vandaar hun onveranderbaarheid. Als zij, die onveranderlijkheden als taboe beschouwen en alle taboes willen wegruimen, dan zorgen zij ervoor dat niet alleen zij, maar iedereen onder een ruïne terecht komen. De onveranderlijke waarden in een levensbeschouwing of godsdienst zullen er altijd zijn en zullen bewaard moeten blijven.

Het bovenste betekent niet dat er geen taboes zijn die ter discussie moeten worden gesteld. Het criterium hierbij is het scheiden van het goede van het kwade. Bij het afbreken van de "slechte" taboes moeten we voorkomen dat we schade toebrengen aan het goede. Er moet net zoveel energie gestoken worden in het behoud van het goede als in het afbreken van het slechte. We zijn ons ervan bewust dat ons antwoord vrij globaal is. Dit komt doordat de vraag ook globaal over taboes en godsdiensten gaat. We kunnen op een globale vraag een globaal antwoord geven.

Als de vraag specifieker gesteld kan worden dan kunnen we in details treden. Zoals "wat denkt u van dit taboe?" dan kunnen we nader ingaan op hoe we over dat taboe denken.