Aan de oever van het atheïsme



Alle lof aan Allah de Schepper van de mens, Hij maakte van hem een wezen met rede en die leringen trekt uit feiten.

De woorden van sheikh alotheimine suisen nog altijd in mijn oren toen ik naar zijn les “de uitleg van al’qeedah alwasitiyah” luisterde, daarin haalde hij het verhaal van Bishr bin ‘Ajate Almarisi aan nl. dat hij in zijn gebed tijdens de soejoed (neerknieling) soebhane rabie alasfl (Heerlijk is mijn Heer de nederige) i.p.v. soebhane rabie al’ala (Heerlijk is mijn Heer de verhevene) [1].

Daarop gaf sheikh alotheimine het volgende commentaar:”Je moet niet denken dat Bishr dom was integendeel hij hoorde tot één van de grootste wereld inteligenten, maar hij gaf de rede de volste voorrang en beschouwde het als de maatstaf, maar die methode is een inleiding tot verwarring.

Er werd ook overgeleverd dat sheikh ben Baz de volgende commentaar gaf over het slagveld van Oehoed  nl. dat Abou Jahl[2] geen domme maar een zeer slimme persoon was, hij kon zelfs door zijn intellegentie, mannen overtuigen die eerst niet wilden deelnemen aan het slagveld van Oehoed om toch deel te nemen.

Dus de intellegentie en rede zijn niet voldoende om de waarheid achter te halen, vooral als het een mytafysische achtergrond heeft.

Er bestaat een regel die heel eenvoudig is, maar die heel wat verwarringen in de logica en de rede oplost  nl.: Dat de menselijke rede zijn grenzen heeft, derhalve kan hij niet alles waarnemen, hij kan alleen dingen waarnemen die hij geeft opgenomen met zijn zintuigen of een vergelijkbaar exemplaar daarvan heeft gezien.

Als we het eens zijn met deze regel, weet dan dat het resultaat van een propositie[3] juist kan zijn als de connectieven[4] juist zijn.

Imam attahawi zei eens in wijze woorden:‘‘Wie waagt om zaken te vatten, die niet voor rede vatbaar zijn en zich niet overgeeft aan deze feiten (zoals het waarnemen van mythafisische zaken), loopt groot gevaar om de zuiver tawhied (monotheïsme) ontnomen te wordt, eveneens een zuivere kennis en een sterk geloof, dit allemaal leidt tot een wankeling in zijn geloof en hij wordt gesleurd tss geloof en ongeloof, bekennen en ontkennen¸waardoor hij in een geestelijk onstabiel situatie verkeerd, helemaal verloren en afgedwaald, betwijfeld alles, hij is noch gelovig noch ongelovig.

Laat we eens een kijkje nemen naar degenen die beroep doen op de weteschap van de kalam[5] (‘ilm Alkalam) en de ratio teneinde onwaarneembare zaken te kennen[6], en in welk situatie ze beland zijn.

Imam Aboe Alma’ali Aljuwainni, die gans zijn leven heeft doorgebracht in de kalamwetenschap, zei op zijn sterfbed: “Ik heb diepe zeeën gedoken, en ik heb de moslims en hun leer de rug toegekeerd en ik betrad een domein[7] die ons –de moslims- verboden is en als Allah mij nu niet met Zijn barmtigheid bedekt, dan is Aljuwainni[8] ten gronde gericht en sterf ik met geloof van een analfabeet....“[9]

Imam Arrazi zei ook: “Ik heb over alle methodieken  van de kalamwetenschap goed nagedacht eveneens over alle klassen van de filosfie, maar die genezen geen zieke, noch lessen zij een dorstige persoon, dus kwam ik tot conclusie dat de beste en korste weg, de weg van de Koran is.... en wie dezelfde weg als de mijne heeft geprobeerd weet over wat ik het heb.“[10]

Er werd overgeleverd dat Imam Mohammed bin Salim Alhamawi het volgende zei: “Ik lag op mijn bed met mijn kussen op mijn hoofd en overwoog heel de nacht door tussen de argumenten van de beide partijen tot zonsopgang maar tevergeefs“ [11]

Eveneens Imam Algazali verkeerde op het einde van zijn leven in verwarring wat de kalamwetenschap betreft daarna verliet hij die domein en begaf zich naar het domein van de lieden van de hadieths, en hij overleed met het boek van alboukhari op zijn buik.[12] Hij heeft zelf zijn bekend boek Tahafut alfalsifa (De tegenstijdigheden van de filosofen) geschreven.

Dat waren allemaal voorbeelden van degenen die Allah met zijn barmhartigheid heeft bedekt, maar onder hen zijn er die afgdwaald zijn of zelfs een atheïst of ongelovig zijn geworden.

En daarom was het algemeen bekend dat geleerden mensen waarschuwden voor de kalamwetenschap zoals de fameuze uitspraak van Imam Asshafi’i: “Mijn mening over de straf van de lieden van de kalamwetenschap dat ze met de palmtakken en sandalen bestraft worden en ermeer rond gaan tss. de mensen en hen gezegd werd dat is de straf van degenen die de Koran en de soenna laten voor de kalamwetenschap.“[13]

Imam ibn Abi Al’iz had een geneesmiddel voor dergelijke ziektes van het hart, hij zei: “Een gunstig geneesmiddel voor dergelijke ziektes zijn de woorden van de geneesheer der harten[14] tijdens zijn nachtgebed nl. O Heer van Jiebriel en Mika-iel en Israfiel. Schepper van de werelden en aarde, Kenner van het onwaarneembare en het waarneembare, U oordeelt over Uw dienaars over wat zij verschilden, leid mij in wat zij verschilden tot de waarheid met Uw toestemming, Voorwaar U leid wie U wil naar de leiding.[15]

Ten slotte is het zeker de bedoeling niet van dit artikel om de ratio van de kaart te vegen, de bedoeling is echter om de grenzen van de ratio aan te tonen. Denk eens goed na over het volgend vers: (...zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten,dan wat Hij wil...).[16]

Mag Allah het ons gemakkelijk maken teneinde standvastig te blijven op zijn religie. Moge Allah's zegen en vrede Op Zijn profeet Mohammed neerdalen.