Vertaald en bewerkt door Umm Sayfuddien

Het bewaren van een geheim is een grote uitdaging. Het is niet zo gemakkelijk als velen van ons denken. Wanneer iemand een geheim met je deelt en jou informatie bekend maakt waar niemand anders van op de hoogte is, dan wordt jou iets vertrouwelijks toevertrouwd. Zij vonden dat jij het waard was om een geheim mee te delen en gaven jou op deze manier een stukje macht over zichzelf. Als jij hun geheimen vervolgens openbaar maakt, is er iets heel kostbaars verloren gegaan. Zelfs als je er niets slechts mee bedoelde en het geheim niets groots voorstelde: het feit dat je het geheim niet kon bewaren betekent dat je het niet waard was om in vertrouwen genomen te worden. Of je het nou uit achteloosheid, met een kwade opzet of uit minachting voor deze persoon hebt gedaan, hij of zij zal nooit meer hetzelfde gemak, gevoel van nabijheid of gevoel van vertrouwen bij jou hebben. Maar in de meeste gevallen hebben het schenden van vertrouwen en het openbaar maken van geheimen wel degelijk schadelijke gevolgen. Hoeveel vriendschappen zijn er verbroken en hoeveel huwelijken zijn er stuk gelopen omdat elk klein ding wat iemand zegt over zijn vriend of partner als een lopend vuurtje door de hele gemeenschap gaat?Hersenloze mensen houden ervan om te praten over andermans tekortkomingen en hun persoonlijke tekortkomingen, omdat roddelen en lasteren hun eigen tekortkomingen verdoezeld en hen dit een gevoel van valse trots en superioriteit geeft. Wanneer achteloze tongen en hersenloze hoofden weelderig worden in een samenleving, verwacht dan rampen. Elk klein meningsverschil loopt uit op een vechtpartij en een wrok voor het leven.

Zie hoe H'oedzayfah ibn al-Yamaan (moge Allah tevreden zijn met hem) het geheim van de boodschapper van Allah (Allah's zegeningen en vrede zijn met hem) bewaarde, toen hij hem uitkoos om zijn geheim betreffende de namen van de hypocrieten te bewaren. Deze nobele metgezel had tot hij stierf en werd begraven, nooit iets aan iemand verteld – zijn geheim werd met hem mee begraven.

Wat moeten wij doen als wij onopzettelijk of toevallig iets over iemands geheime tekortkoming te weten komen? Een goed voorbeeld ligt in ‘Iesaa (Jezus) (vrede zij met hem) die een man opmerkte toen hij aan het stelen was. Hij vroeg: “Ben je aan het stelen?” De man zei: “Ik zweer bij Degene Die geen deelgenoot heeft, ik ben niet aan het stelen.” ‘Iesaa (vrede zij met hem) zei: “Ik geloof in Allah, en ik verloochen mijn ogen.” (Overgeleverd door al-Boekhaarie.)

Het bedekken van de zonden en tekortkomingen van je broeder of zuster is een daad van grote nobelheid en gaat bij Allah de Verhevene gepaard met een grote beloning, in zo een mate dat de profeet (Allah's zegeningen en vrede zijn met hem) heeft gezegd: “Wie de zonden van zijn broeder bedekt, Allah zal zijn zonden op de Dag der Opstanding bedekken.”

Als jij dus wilt dat Allah de Verhevene jouw zonden zal verbergen en voorbijzien op de Dag des Oordeels, pas dan op voor het praten met anderen over iemands tekortkomingen.

Vaak zien wij hoe sommige mensen het slachtoffer worden van bepaalde geruchten over hen, die zo snel als vuur in droog struikgewas rondgaan. Dit komt omdat veel mensen niet weten hoe zij hun geheimen moeten bewaren.

Safwaan ibn Mohriz heeft overgeleverd dat een man eens aan Ibn ‘Omar (moge Allah tevreden zijn met vader en zoon) vroeg: “Hoe heb jij de boodschapper van Allah (Allah's zegeningen en vrede zijn met hem) horen praten over nadjwa (geheime communicatie) op de Dag der Opstanding?" Ibn ‘Omar antwoordde: “Ik hoorde de boodschapper van Allah (Allah's zegeningen en vrede zijn met hem) zeggen: 'Allah de Almachtige brengt de gelovige dienaar nabij, dan toont Hij hem al zijn voorgaande zonden en zegt: 'Herinner je je deze zonde? Ken jij deze zonde?' Totdat Hij de dienaar ze allemaal heeft laten bevestigen en hij begint te denken dat hij zeker zal vergaan. Dan zegt Allah tegen hem: 'Ik heb ze in de wereld verborgen gehouden en zal ze nu vergeven (de zonden).'” (Overgeleverd door al-Boekhaarie en Moeslim.)

Deze h'adieth herinnert ons niet alleen aan de grenzeloze Genade van Allah Ta'aala tegenover zijn gelovige dienaren, maar het leert ons ook dat er bepaalde dingen zijn die niemand zou moeten weten. Je hebt die dingen gedaan; je voelde je er slecht over; je toonde berouw, waar is bekendmaking dan goed voor?

Het herinnert ons er ook aan dat Allah de Verhevene as-Saatir (de Bedekker) is. Heb je dan niet gehoord dat de boodschapper van Allah (Allah's zegeningen en vrede zijn met hem) heeft gezegd: “Mijn hele oemmah (gemeenschap) is goed en correct behalve de moedjahiroen. En het behoort tot moedjahharah dat een persoon gedurende de nacht iets doet en de volgende ochtend opstaat, nadat Allah hem bedekt had, en het bekend maakt: 'Gisteren heb ik zus en zo gedaan.' Hij bracht de nacht door terwijl Allah hem bedekte en hij stond op en trok zelf de bedekking van Allah weg.” (Overgeleverd door al-Boekhaarie en Moeslim.)

‘Amr ibn al-‘Aas (moge Allah tevreden zijn met hem) had hier een prachtige uitspraak over: “Ik zou het de man aan wie ik een geheim heb toevertrouwd niet kwalijk nemen als hij deze vervolgens prijsgeeft, want zelfs mijn eigen borstkas was te nauw om het te bewaren.”

Een wijze man heeft eens gezegd: “Harten zijn kluizen voor jouw geheimen; de lippen zijn de sloten en de tongen zijn de sleutels. Bewaak dus de sleutels tot jullie geheimen.”

Het maakt niet uit hoe dicht je bij iemand staat, weet dat dingen op een dag fout kunnen lopen en dat jouw verhaal dan bekend zal worden, daarom kunnen sommige dingen beter niet gezegd worden.