Het leven komt voort uit het leven

In zijn boek verwijst Darwin nooit naar de oorsprong van het leven. Het primitieve begrip van de wetenschap in zijn tijd baseert zich op de aanname dat levende wezens uit een heel eenvoudige structuur bestonden. Sinds de middeleeuwen was spontane voortplanting een theorie die er van uitgaat dat anorganisch materiaal samenkomt en leven vormt, algemeen geaccepteerd. Men geloofde toen, in het algemeen, dat insecten uit voedselresten voortkwamen en muizen uit graan. Interessante experimenten werden uitgevoerd om deze theorie te bewijzen. Er werd wat graan in een vies stukje doek gelegd, men geloofde dat er na verloop van tijd muizen uit zouden voortkomen. Ook de ontwikkeling van wormen, in vlees, werd als bewijs voor de ‘spontane voortplanting’, aangenomen. Pas een tijd later begreep men dat wormen niet spontaan uit vlees voortkwamen, maar dat deze door vliegen, in de vorm van larven, vervoerd werden, larven die onzichtbaar waren voor het blote oog.

Zelfs in de periode dat Darwin ‘The Origin of Species’ schreef, was in de wetenschappelijke wereld, het geloof dat bacteriën uit niet levend materiaal voortkwamen, wijdverspreid geaccepteerd. Maar vijf jaar, nadat het boek van Darwin was uitgegeven, ontzenuwde het werk van Louis Pasteur deze veronderstellingen, waarop de evolutieleer gebaseerd was. Pasteur vatte de conclusie die hij bereikte na tijdrovende experimenten en onderzoeken, als volgt samen: “De stelling, dat anorganisch materiaal leven kan voortbrengen, is voorgoed geschiedenis geworden..”

Lange tijd verwierpen de bepleiters van de evolutietheorie, de ontdekkingen van Pasteur. Toen echter via ontwikkelingen in de wetenschap, de ingewikkelde structuur van een levend wezen ontrafeld werd, raakte het idee, dat het leven door het toeval tot stand was gekomen, in een nog grotere impasse.