Het huwelijkscontract, mahr en huwelijksfeest

De pilaren en condities van het huwelijk:

1. Beide partijen accepteren en geven hun goedkeuring aan het huwelijk. De profeet  zei: 'De weduwe of gescheiden vrouw kan niet ten huwelijk worden gegeven als zij er niet in toestemt, en de maagd kan niet ten huwelijk worden gegeven totdat haar permissie is gevraagd.' De sahabah  zeiden: 'O boodschapper van Allah hoe vragen we haar permissie?' Hij zei: 'als ze niets zegt.'   (Bukhari) 

Als een vrouw gedwongen wordt om met iemand te trouwen, heeft ze het recht om het huwelijk nietig te laten verklaren. Khansaa b. Khidam al-Ansaariyah vertelde de profeet  dat haar vader haar gedwongen had om met iemand te trouwen die ze niet mocht, waarop de profeet  het huwelijk nietig verklaarde.'   (Bukhari)

Deze voorzorgsmaatregelen dienen te worden genomen opdat het familieleven niet uit elkaar valt en het kwade niet wijdverspreid wordt [i.e. het bedriegen van de ander echtgenoot] als een van beide echtgenoten de ander niet meer ziet zitten.  

2. De wali (juridische verantwoordelijke voor de vrouw) is een noodzakelijke voorwaarde voor een geldig huwelijk. De profeet  zei: 'Er is geen huwelijk geldig, behalve als er een wali en twee getuigen zijn (om van het te sluiten huwelijk getuige te zijn). '   (Ibn Hibban) 

Deze maatregel wordt genomen opdat de banden tussen de familie(s) niet uiteengereten worden. Gewoonlijk, weet de wali meer en wil hij graag dat het diegenen goed gaat die onder zijn onder zijn hoede vallen. Hij wil graag een goede partner kiezen die de vrouw gelukkig zal maken en houden.  

In het geval dat de vrouw geen mahram heeft die haar wali kan zijn, of dat haar familie haar verhindert om een goede persoon te trouwen, dan wordt diegene die het land regeert, haar wali. De profeet  zei: 'Diegene die (het land) regeert is de wali van de vrouw die geen wali heeft.'

Ibn Abbas  zei over de uitleg van de ayah: (O jullie die geloven het is jullie niet toegestaan vrouwen tegen haar wil te erven en houdt haar niet tegen om iets van wat jullie aan haar gegeven te hebben, mee te nemen, behalve als zij een overduidelijke gruweldaad hebben begaan; En gaat vriendelijke met haar om, Als jullie een afkeer van haar hebben, dan zijn jullie misschien wel afkerig van iets waarin Allah toch veel goeds heeft gelegd.)   (4:19)

In de tijd van de jahiliyah, (i.e. onwetendheid) werden de broers van een man als hij stierf de rechtmatige erfgenamen van zijn vrouw; diegene van hen die wilde, kon met haar trouwen of ze konden haar verbieden om te trouwen met iemand anders, en daarom openbaarde Allah deze ayah.

3. Als beide partijen het met elkaar eens zijn, dan is de echtgenoot verplicht haar de mahr te geven. Allah (I) zegt: (Geeft de vrouwen haar bruidsgiften als een schenking, maar als zij jullie uit eigen beweging er iets van toestaan, gebruikt het dan met genoegen en voldoening .)   (4:4)

De Mahr (bruidschat) moet van een redelijke omvang zijn. De profeet heeft gezegd: ‘Een teken van de barakah bij een vrouw [i.e. goedheid], is gemak bij haar verloving, haar mahr en tijdens de bevalling [i.e. van het kind].   (Haakim)

Umar b. al-Khattab , de tweede kalief, zei: 'Maak de mahr van een vrouw niet hoog. Als het prijzenswaardig zou zijn (in dit leven) of een teken van vroomheid zou zijn, dan had de profeet van Allah (r) dit wel gedaan. Hij gaf geen van zijn dochters ten huwelijk voor meer dan twaalf Oqiyah[1].'   (Tirmidthi, Abu Dawood & Ibn Majah) 

Als er voorwaarden in het contract worden gezet, dan moeten ze vervuld worden en de man en vrouw moeten zich hier aan houden. De profeet  heeft gezegd:  'De beste voorwaarden die men kan vervullen zijn die te maken hebben met het huwelijk. (Bukhari) 

Om het goede nieuws te verspreiden, nodigt men familie en vrienden uit voor een huwelijksmaaltijd. De bedoeling hierachter is om het huwelijk publiekelijk kenbaar te maken.

Anas b. Malik  heeft gezegd dat Abdurrahman b. Auf  vanuit Makkah naar Madinah kwam en de profeet  een broederschapsverbond sloot tussen hem en Sa'd b. ar-Rabi al-Ansari. Al-Ansari had twee vrouwen, dus hij stelde voor dat Abdurrahman de helft zou nemen, zowel van zijn vrouwen als van zijn eigendommen. Abdurrahman antwoordde: 'Moge Allah je zegenen met je vrouwen en je eigendommen. Wees zo vriendelijk om me de markt te wijzen.' En zo ging Abdurrahman naar de markt en verdiende wat gedroogde yoghurt en boter. Na een paar dagen zag de profeet  Abdurrahman met wat gele vlekken op zijn kleren en vroeg hem, 'Wat is dat, O Abdurrahman?' Hij antwoordde: 'Ik ben getrouwd met een vrouw van de Ansar.' De profeet  vroeg, 'Hoe veel Mahr (i.e. bruidschat) heb je haar gegeven?' Hij antwoordde: 'Het gewicht van een dadelpit in goud.' De profeet (r) zei: 'geef een walimah [huwelijksfeest] al is het maar met 1 schaap.'   (Bukhari) 

Men moet niet spilziek en extravagant zijn met dit feest. Allah zei: (De verspillers zijn de broeders van de shayateen en de shaytaan is jegens zijn Rabb ondankbaar.)   (17:27)

Het is een verplichting voor diegene die uitgenodigd is voor het huwelijksfeest om te komen, behalve als er een goede reden is om niet te komen. De profeet zei: 'Diegene die uitgenodigd zijn voor een huwelijksdiner moet komen.'(Bukhari) 

De gasten die het huwelijksdiner bezoeken zouden duah voor het paar moeten maken, zoals in de hadith van de profeet  staat:

اللهم اغْفِرْ لَهُمْ وارْحَمْهُم وبارِكْ لَهُمْ فيما رَزَقْتَهُم

Allaahummaghfir lahum warhamhom wa baarik lahom feemaa razaqtahom

'O Allah, vergeef hen, en heb erbarmen met hen, en zegen hen in datgene dat U voor hen voorzien heeft.'   (Ibn Hibban) 

De gasten zouden ook Allah moeten aanroepen voor beide echtelieden, zeggend:  

بارَكَ اللهُ لَكَ وبارَك عَلَيْك وجَمَع بَيْنَكُما في خَيْر

Baarakal-laahu laka wa baaraka alaika wa jama’a bainakoma fee khair

'Moge Allah jullie beiden zegenen en jullie verenigen in goedheid.' (Haakim) 

De tamboerijn (duff, i.c. zonder ‘bellen’) en het zingen van onschuldige liedjes, ..., die zijn toegestaan voor vrouwen , ook weer om het huwelijk bekend te maken.

De profeet  zei tegen A'ishah  die een dame van de Ansaar hielp met het zich voorbereiden als bruid voor een man: 'O A'ishah! Heb je geen plezier gehad ? [gedurende de huwelijksceremonie] omdat de Ansaar van amusement houden.'   (Bukhari)