Het kijken naar de vrouw

Islam wil blijvende huwelijkse relaties opbouwen; een persoon zou een aantrekkelijke partner moeten zoeken die een goed karakter en goede manieren heeft, zodat beiden toegewijd zijn aan elkaar en de relatie. Daarom is het in de islam toegestaan voor beide echtelieden om voor het huwelijk elkaar te bekijken.

Een man kwam bij de profeet (r) en informeerde hem dat hij verloofd was met een vrouw van de Ansaar. Hij (r) zei tot hem 'Heb je naar haar gekeken?' Hij zei: 'Nee!' Toen zei de profeet (r) tot hem: 'Ga en kijk naar haar, want waarlijk er is iets (i.e. een defect) in de ogen van de Ansar [vrouwen].'   (Muslim)

De profeet (r) vermeldde  de wijsheid om een vrouw te bekijken voor wat betreft dit aspect. Anas (t) rapporteerde dat Al-Mughira b. Shu'bah (t) zichzelf verloofde met een vrouw en de profeet (r) zei tegen hem: 'Ga en kijk naar haar, want dit brengt jullie dichter bij elkaar.'   (Ibn Majah) 

De islamitische maatschappij is er een die veilig is en beschermd is tegen sociale problemen. Liefde en affectie, tussen man en vrouw, zijn normale gevoelens [in islam]. Zo lang als deze liefde puur, onschuldig en wettig is, zal islam deze erkennen.

Iemand zei tegen de profeet: 'O boodschapper van Allah! Ik heb een weesmeisje onder mijn hoede en twee mannen willen graag met haar trouwen. De een is rijk en de ander is arm. Wij vinden de rijke goed en zij vindt de arme goed… [aan wie zullen we haar ten huwelijk geven?]’ De boodschapper van Allah (e) zei: ‘niets is beter voor de mensen die van elkaar houden, dan het huwelijk.'   (Haakim)

Islam moedigt het aan om te bemiddelen voor een vrome man om te trouwen met een vrome vrouw die van elkaar houden.

Ibn Abbas (y) zei dat de man van Bareerah, moge Allah tevreden met haar zijn, -een salaaf genaamd Mugheeth- gewoon was huilend achter haar aan te lopen, terwijl er tranen van zijn baard af vielen. De profeet (r) zei tegen Abbas: 'O Abbas verbaast het je niet hoeveel Mugheeth van Bareerah houdt en hoeveel zij hem verafschuwt!' Hij zei toen tegen haar: 'Waarom ga je niet terug naar hem?' Zij vroeg hem: 'draag je me op dat te doen?' Hij (r) zei: 'Ik bemiddel alleen maar voor hem.' Zij zei: 'Ik heb geen behoefte aan hem.'   (Bukhari)

 Islam moedigt de mannelijke juridische beschermers/verantwoordelijken van de vrouwen aan om goede vrome echtgenoten te zoeken voor de vrouwen die onder hun verantwoordelijkheid vallen, nadat deze vrouwen hun toestemming hebben gegeven, want de beschermer wil graag het beste voor diegenen die onder hem vallen.

Allah (I) zei: (En toen hij bij het water kwam [een bron] van Madyan vond hij daar een groep mannen die hun kudde te drinken gaven, en naast hen vond hij twee vrouwen die hun kudde bij zich hielden. Hij zei: 'Wat is er met jullie?' Zij zeiden: 'We kunnen nu niet onze kudde water geven, pas als de herders weg zijn. En onze vader is een heel oude man. En toen ging hij hun kudde water geven, ging terug naar de schaduw en zei, ‘mijn Rabb! Waarlijk ik heb nood aan datgene van het goede dat u mij wilt geven!' Toen kwam een van de twee vrouwen naar hem toe, verlegen. Zij zei: 'Waarlijk, mijn vader vraagt je of hij je een beloning mag geven voor het water geven van onze kudde.' Dus toen hij bij hem kwam en het hele verhaal vertelde , zei hij: 'Vrees niet. Jij bent ontsnapt aan de mensen die dhalimun [slechte mensen] zijn. Een van de twee vrouwen zei: 'O mijn vader! Neem hem in dienst! Waarlijk, de beste van mannen om in dienst te nemen , is de sterke en betrouwbare. Hij zei: 'Ik heb de intentie om een van mijn twee dochters aan jou ten huwelijk te geven, op de voorwaarde dat je acht jaar bij me in dienst komt; maar als je tien jaar vol maakt, dan is dat een geste van jouw kant. Maar ik wil het je niet moeilijk maken. Je zult, als Allah het wil vinden dat ik rechtvaardig ben.’ Hij [Musa] zei: 'Dat staat dan vast tussen jou en mij! Welke van de twee termijnen ik ook vervul, mij zal geen onrechtvaardigheid verweten kunnen worden en Allah is een getuige voor alles wat we zeggen!')   (28:23-28)

Salim b. Abdullah (y) zei dat hij gehoord had van Abdullah b. Umar (y) dat Umar b. al-Khattab (y) zei: 'Toen mijn dochter Hafsa b. Umar haar man Khunais b. Hudhaafah as-Sahmi verloor[1], ontmoette ik Uthman b. Affan (t) en stelde voor dat hij Hafsa zou trouwen, zeggend: 'Als je wilt, kan ik je Hafsa b. Umar aan je ten huwelijk geven.' Hierop zei hij,' Ik zal erover na denken.' Ik wachtte een paar dagen en toen zei hij tegen me, ik ben van mening dat ik nu niet zal trouwen , Toen ontmoette ik Abu Bakr (t).' en stelde voor dat hij Hafsa zou trouwen, zeggend: 'Als je wilt, kan ik je Hafsa b. Umar aan je ten huwelijk geven. Hij bleef stil en gaf me geen antwoord en ik werd bozer op hem dan ik op Uthman (t) was. Een paar dagen later, vroeg de boodschapper van Allah (r) om haar te mogen trouwen en ik liet haar met hem trouwen. Later, ontmoette ik Abu Bakr (t) en hij zei: 'was je boos op mij toen je hafsa met mij wilde laten trouwen en ik geen antwoord gaf?' Ik zei, 'ja.' Abu Bakr (t) zei, 'Er was niets dat mij verhinderde om je aanbod te accepteren, behalve dan dat de boodschapper van Allah (r) dit over Hafsa had aangestipt; en ik wilde niet het geheim van de boodschapper van Allah (r) openbaren, maar als hij [i.e. de profeet r] daar niet op ingegaan was, dan zou ik haar zeker geaccepteerd hebben.'   (Bukhari)