De derde voorwaarde: acceptatie (qaboel)

De derde voorwaarde van de shahaadah is acceptatie (of al-qaboel). Als een persoon kennis over en zekerheid in de shahaadah heeft, dan dient dit gevolgd te worden door acceptatie, zowel met de tong als het hart, van al hetgeen de shahaadah met zich meebrengt. Eenieder die weigert de shahaadah en haar implicaties te accepteren, ook al weet hij dat het waar is en is hij overtuigd van de waarheid ervan, is geen moslim. Deze weigering van acceptatie geschiedt soms door trots, jaloezie of om andere redenen. In ieder geval, de shahaadah is geen echte en oprechte getuigenis als het geen onvoorwaardelijke acceptatie bevat.

De islamitische geleerden spreken doorgaans over deze voorwaarde met algemene bewoordingen, precies zoals ik zojuist ook heb gedaan. Er bestaat echter ook een gedetailleerder aspect waar we ons allemaal van bewust dienen te zijn. De gelovige dient namelijk alle implicaties van de shahaadah te accepteren, wat het ook moge zijn. Dit betekent dat men dient te geloven in alles wat aangegeven wordt in de Qor-aan of de Soennah van de profeet (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), zonder dat men enig recht bezit om zelf te kiezen wat hij wil geloven of wat hij wil verwerpen. (Zie #1 aan het begin van dit artikel.) 

Allah de Verhevene zegt in de Qor-aan (Nederlandstalige interpretatie): “…Geloven jullie dan in een gedeelte van het Boek en verwerpen jullie een (ander) gedeelte? Wat is dan de vergelding van degenen die dat doen behalve vernedering in het wereldse leven, en op de Dag der Opstanding worden zij naar de zwaarste kwelling afgevoerd…” [Soerat al-Baqarah (2), aayah 85.]

Dit is een aspect waar de moslims zich goed van bewust moeten zijn. Hoewel het niet accepteren van de waarheid in een beperkt aantal zaken niet gelijk staat aan een algehele verwerping van de waarheid, die afkomstig is van Allah, doet men ook zijn/haar getuigenis van het geloof hiermee teniet. In beide gevallen, of het dus om een volledige of gedeeltelijke weigering gaat, treedt men dus buiten de oevers van de Islaam!!!

Helaas maken vele moslims zich hier tegenwoordig op verschillende manieren schuldig aan. Hoewel niet alle manieren noodzakelijkerwijs beschouwd worden als afvalligheid, gaat het niettemin om hele gevaarlijke zaken. Bijvoorbeeld, als zij een afkeer hebben van iets wat in een aayah van de Qor-aan aangegeven is, herinterpreteren zij de aayah eenvoudig zodat het alsnog in overeenstemming is met hun voorkeur. Als zij iets dat aangegeven wordt in een h’adieth niet leuk vinden, dan verklaren zij eenvoudig dat de h’adieth niet authentiek is, ook al zijn zij geen geleerden op dit gebied. Dit soort gedrag is het tegenovergestelde van het gedrag van de ware moslims. Wat er ook komt van Allah de Verhevene en Zijn boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem), de ware moslim gelooft er in als zijnde de waarheid. Dit gaat dan ook gepaard met hun geloofsgetuigenis.