Een adviesraad om de pelgrims de toegang tot de oproep van Mohammed s.a.w. te ontzeggen

een adviesraad om de pelgrims de toegang tot de oproep van mohammed s.a.w. te ontzeggen

in die tijd had de qoeraisj een ander groot belang; de verkondiging van de oproep was slechts een paar maanden gaande, toen het pelgrimsseizoen alweer om de hoek kwam kijken. de qoeraisj wisten, dat de arabische delegaties spoedig zouden komen. zij kwamen overeen, dat het noodzakelijk was om over een middel na te denken, dat er zeker voor zou zorgen, dat de arabische pelgrims verre zouden blijven van het nieuwe geloof dat door mohammed s.a.w. gepreekt werd. zij gingen naar al-walid ibn al-moeghierah om met hem over deze kwestie te overleggen. al-walid nodigde hen uit om tot overeenstemming te komen tot een unanieme resolutie. zij verschilden echter van mening. sommigen brachten het idee naar voren, dat zij hem als een kahin, d.w.z. een waarzegger, zouden afschilderen; maar dit idee werd afgewezen op grond van het feit dat zijn woorden daar niet mee te rijmen waren. anderen stelden madjnoen voor, d.w.z. door djinn bezeten; ook werd dit verworpen, omdat er geen aanwijzingen bij hem naar voren kwamen die specifiek voor deze geestestoestand waren,

zo beweerden zij. “waarom zeggen we niet, dat hij een dichter is?” zeiden sommigen. ook hier konden zij niet tot overeenstemming komen, zij zeiden dat zijn woorden niet met de woordenschat van de poëzie overeenkwamen. “goed dan; laten wij hem van hekserij beschuldigen,” was het vierde voorstel. hier toonde ook al-walid enige aarzeling, zeggende dat, de profeet s.a.w. erom bekend stond, zichzelf nooit met de praktijk van het blazen op de knopen te hebben ingelaten, en hij gaf toe, dat hij uitvoerig over de oorzaak en het gevolg vertelde en dit gemakkelijk te begrijpen is. het resultaat wat hij zegt, is alleen maar goed. hij vond echter, dat de meest waarschijnlijke beschuldiging tegen mohammed s.a.w. hekserij was. het goddeloze gezelschap nam zijn mening over en kwam overeen een eenduidige formulering te verspreiden waarin zij zeiden dat hij een magiër was, die zo krachtig en bedreven in zijn kunst was, dat hij met succes een zoon van zijn vader zou vervreemden, een man van zijn broeder, een vrouw van haar echtgenoot en een man van zijn clan.

in dit verband is het vermeldenswaardig, dat allah zestien verzen openbaarde, die betrekking hadden op al-walid en de listige methode die hij bedacht om de mensen die in mekka verwacht werden voor de pelgrimage, te manipuleren. allah zegt:

“waarlijk, hij dacht en maakte een plan: laat hem dus vervloekt zijn! hoe hij een plan maakte! en nogmaals laat hem vervloekt zijn, hoe hij een plan maakte! dan dacht hij; dan fronste hij en keek op een kwade manier; toen keerde hij zich om en was trots, toen zei hij: ‘dit is niets anders dan toverij van de ouderen. dit is niets behalve het woord van een mens!'”(qs al-moeddatstsir 74: 18-25)

de slechtste van hen was de gezworen vijand van de islam, aboe lahab, die de voetstappen van de profeet s.a.w. als een schaduw volgde, luidop roepend: “oh mensen, luister niet naar hem, want hij is een leugenaar; hij is een afvallige.”

desalniettemin slaagde mohammed s.a.w. erin een oproer te scheppen in het gehele gebied en hij overtuigde zelfs een paar mensen ervan zijn oproep te accepteren.