Het behoud van de eer, het gezin (familie) en nageslacht

Het gezin is de basis van een gezonde samenleving en dit kan alleen blijven voortbestaan door het in stand houden van de heiligheid van het huwelijk. Voor het behoud van de morele zuiverheid onder alle mannen, vrouwen en kinderen in de samenleving verbiedt de Islam overspel, ontucht en homosexualiteit. De Islam strijdt met de voorgaande goddelijke religies in dit verbod, maar gaat verder in het verbieden van activiteiten die kunnen leiden tot zonden zoals onzedelijke kleding en vrije omgang van de sexen in openbaar of privé-gebied. Deze manieren en voorzorgsmaatregelen snijden de wegen naar verleiding. Allah zegt in de Glorieuze Qor’an:“En houdt u verre van overspel; want het is een afschuwelijke zaak en een slechte weg.” (17:32)

En Hij, de Verhevene zegt: Zeg: “Kom, ik zal u verkondigen, wat uw Heer heeft verboden; n.l. dat gij iets met Hem vereenzelvigt en dat gij uw ouders niet goed behandeld en dat gij uw kinderen uit armoede doodt. –Wij zijn het, Die voor u en hen zorgen- en dat gij onbetamelijke daden hetzij openlijk of in het geheim begaat en dat gij een ziel ten onrechte doodt die Allah heilig heeft verklaard. Dit is, hetgeen Hij u heeft bevolen, opdat gij moogt begrijpen.” (6:151)

Abdullah ibn Mas’ood verklaard dat hij zei: “O, Boodschapper van Allah, wat is de ernstigste zonde voor Allah?” Hij zei: “ Dat je anderen gelijkstelt aan Allah, ook al heeft Hij (en Hij alleen) jou geschapen.” Toen vroeg ik: “En daarna?” Hij zei: “Je kinderen te doden uit angst dat zij samen met je eten.” (uit armoede) Toen zei ik: “En daarna?” Hij zei: “Door ontucht te plegen of overspel te plegen met de vrouw van je buurman.” Toen reciteerde de Boodschapper van Allah de volgende verzen van de Qor’an (benadrukkend van wat hij daarvoor had gezegd). “En zij die geen andere goden naast Allah aanroepen, noch imand doden, wat Allah heeft verboden, tenzij met recht, noch overspel plegen; en hij die dat doet zal een straf ondergaan. De straf zal hem verdubbeld worden op de Dag der Opstanding, en hij zal daar vernederd in vertoeven.Met uitzondering van hen, die berouw hebben en geloven en goede daden doen, voor dezulken zal Allah de slechte daden in goede daden veranderen, want Allah is Vergevingsgezind, Barmhartig!” (25:68-70) (28)

De geselstraf staat in de wet voor een niet eerder getrouwde man of vrouw die overspel pleegt. Allah, de Verhevene, zegt in de Glorieuze Qor’an: “Geselt iedere echtbreker en echtbreekster met honderd slagen. En laat medelijden met hen u van de gehoorzaamheid van Allah niet afhouden indien gij in Allah en de Laatste Dag gelooft. En laat een groep gelovigen getuige zijn van hun bestraffing.” (24:2)

Een getrouwde man of vrouw die overspel pleegt binnen het huwelijk of na scheiding van de echtgenoot/echtgenote krijgt de straf zoals in de Torah schriften staat: stenigen tot de dood. Om deze straf toe te kunnen passen, moet de rechter een volle bekentenis hebben of een getuigenverklaring van vier betrouwbare ooggetuigen die bevestigen dat zij werkelijk de penetratie hebben gezien.

Bekennen betekent dat de misdaad openlijk is toegegeven door de overspelige aan de Moslimrechter/heerser. De bekentenis moet vier maal herhaald worden om elke twijfel uit de weg te nemen. In het geval van getuigenis; vier betrouwbare, eerlijke en gezonde mensen moeten verslag doen aan de Moslimrechter/heerser dat zij daadwerkelijk de penetratie van de overspeligen /ontuchtplegers hebben gezien; een scenario dat erg zeldzaam is onder normale omstandigheden.

De vroege geschiedenis van de Islam registreert een paar gevallen van bekentenis van overspel, waarin de personen (door hun sterke geloof in Allah, de wens voor inkeer, bezinning en reiniging) openlijk hun misdaad toegaven. Zoals de tradities duidelijk maken, straft Allah geen twee maal voor hetzelfde vergrijp en deze personen wilden beschermd worden voor een straf in het Hiernamaals. Hier moet worden opgemerkt, dat als penetratie en gemeenschap niet volledig plaatsvindt – als de persoon bijvoorbeeld alleen kust, knuffelt of aanraakt- de straf niet wordt toegepast.

De sanctie voor valse beschuldiging, voor degenen die geen bewijs hebben om hun claim te kunnen onderbouwen bestaat uit tachtig zweepslagen. Daarna kunnen zij nooit meer een getuigenis afleggen. Zoals Allah zegt in de Glorieuze Qor’an: “En zij, die kuise vrouwen beschuldigen en geen vier ooggetuigen brengen –geselt hen met tachtig slagen en aanvaardt hun getuigenis nooit meer, want dezen zijn overtreders.” (24:4)

Spottende en minachtende woorden en daden wat de eer, waardigheid en respect van anderen in de samenleving schaden zijn verboden, zoals Allah zegt in de Glorieuze Qor’an: “O gij die gelooft! Laat een volk het andere volk dat waarschijnlijk beter is dan zij, niet bespotten, noch vrouwen andere vrouwen, die misschien beter zijn dan zij. En belastert elkander niet, noch noemt elkander bij scheldnamen. Kwaad is (het geven van) een slechte naam na de aanvaarding van het geloof, en zij die geen berouw tonen zijn de onrechtvaardigen. O gij die gelooft! Vermijdt in het algemeen verdenking want achterdocht is een zonde. En spionneert niet, noch belastert elkander. Lust iemand onder u het vlees van zijn dode broeder? Gij verafschuwt het zekerlijk. Vreest Allah voorzeker,  Allah is Berouwaanvaardend, Genadevol.” (49:11-12)

Een ander vers uit de Glorieuze Qor’an zegt: “Wie een fout of zonde begaat en deze dan aan een onschuldige toeschrijft, draagt voorzeker de (schuld van) lastering en klaarblijkelijke zonde.” (4:112)

De Islam waarborgt de heiligheid van vermenigvuldiging voor het behoudt van het menselijk ras op aarde. Het menselijk ras is toevertrouwd met het beheer van de gehele aarde en de representatie van de goddelijke wijsheid om te dienen als stedehouder van de Almachtige Allah op aarde. Het vernietigen of knoeien met de middelen voor reproduktie is een onwettige praktijk volgens de Islam. De Almachtige Allah zegt in de Glorieuze Qor’an:“Wanneer hij gezag heeft, gaat hij in het land rond, om er wanorde te stichten en het nageslacht (van de mens) te vernietigen, maar Allah houdt niet van wanorde.” (2:205)

De Islam beschouwt opzettelijke abortus als ‘moord met voorbedachten rade’ en heeft een straf voor iedereen die participeert. Voor een onopzettelijke abortus kan men bloedgeld vragen als vervanging voor de geaborteerde foetus, óf het vasten voor twee aaneengesloten maanden in bezinning tot Allah, als het veroorzaakt is door een ongeluk of doodslag.

Vele Hadiths vertellen over dit onderwerp met betrekking tot de drang naar een normale reproduktie van het menselijk ras, het behoud van het menselijk ras en verhoging van de snelheid van de voortplanting, als dat mogelijk is. Allah’s Boodschapper (VZMH) zegt: “Huw de geliefde, vriendelijke en vruchtbare vrouw, voorwaar ik zal pronken met mijn natie op de Dag der Opstanding (vanwege het grote aantal van mijn volgelingen).” (29)

De Islam hecht speciale waarde aan een sterke familieband en goede contacten tussen relaties. De familie is de basis en het fundament van de samenleving, de vele regels helpen de familie tegen het uit elkaar vallen. Familieleden hebben plichten en rechten. Men moet de rechten van familie en verwanten erkennen en consequent toepassen naar elk lid.

Het mengen van vrouwelijke en mannelijke leden van de familie –waarvan het wordt toegestaan elkaar wettig te huwen- kan leiden tot veel sociale problemen binnen de familie. Om dit te vermijden gebiedt de Islam segregatie tussen de mannelijke en vrouwelijke familieleden die wettelijk met elkaar mogen trouwen. Een vrouw mag zich alleen vertonen in haar (gewone) kleding voor haar vader, broers, vader’s broers, moeder’s broers, grootvaders, schoonvader en zonen. (d.w.z. zonder hoofddoek of andere bedekte kleding)

In de pre-Islamitische Jahiliyyah (tijd van onwetendheid) was het familiesysteem corrupt door decadentie. De Islam initïeerde doorslaggevende hervormingen en vernietigde alle bestaande wanpraktijken. Sommige door de Islam verboden gewoonten zullen hieronder genoemd worden als voorbeelden.

▪ De Islam verbiedt de manier van legaal adopteren van een kind dat geen bloedverwant is van een man, zodat het de familienaam kan aannemen van de adoptief vader of ouders en alle rechten en plichten krijgt van een –uit beide ouders- geboren kind. Natuurlijk wordt het aangemoedigt om te zorgen voor wezen of verwaarloosde kinderen; deze vorm van liefdadigheid heeft zelfs een speciale waarde binnen de Islam. Dit vers in de Glorieuze Qor’an zegt: “Allah heeft voor geen man twee harten in zijn binnenste gemaakt, noch heeft Hij uw vrouwen, van wie gij wegblijft door haar moeder te noemen, tot uw moeders gemaakt, noch heeft Hij uw aangenomen zonen tot uw (werkelijke) zonen gemaakt. Dat is slechts een woord dat men uit, maar Allah spreekt de waarheid, en Hij wijst de weg. Noemt hen bij hun vaders naam dat is billijker in de ogen van Allah. Maar als gij hun vader niet kent, dan zijn zij uw broeders in het geloof en hun vrienden, en er is geen zonde voor u in datgene waarin gij u vergist, maar wel in hetgeen uw hart zich heeft voorgenomen. Allah is Vergevingsgezind, Genadevol.” (33:4-5)

▪ De Islam verbiedt een kind te binden aan een man als een zoon, zonder de bekentenis van de man dat hij de vader is, omdat een dergelijke claim zowel het huwelijk als het familieleven in gevaar kan brengen. Een vrouw moet beschermd worden tegen valse beschuldigingen van overspel of illegale sexuele aktiviteiten met een andere man dan haar wettige echtgenoot, deze valse beschuldigingen kunnen haar eer en waardigheid besmetten. Bovendien kan zo’n valse claim vele twijfels brengen en een breuk veroorzaken tussen de kinderen in het gezin, niet wetende of ze een legaal of illegaal kind zijn. Elk kind dat geboren wordt uit een legaal huwelijk wordt toegekend aan de vader, het is niet nodig dat de vader dit vermeld en hij hoeft niet te bewijzen dat het zijn kind is. Deze praktijk is gebaseerd op de verklaring van Allah’s Boodschapper (VZMH): “Een kind dat is geboren uit een wettig huwelijk behoord tot het bed van zijn vader.” (31)

De enige uitzondering op deze regel is wanneer wordt bewezen, zónder enige twijfel, dat de vrouw haar man heeft bedrogen en zwanger is van een andere man. In zo’n geval gelden er specifieke regels; er zal een aanvraag komen voor onteigening. Na de onteigening, zal het kind een totale vreemde voor hen zijn. Dit betekent, dat als het –onteigend- kind een meisje is, zij geen vrije tijd mag doorbrengen, niet mag leven en niet mag reizen met de man van haar moeder.

Een Moslimvrouw behoud haar naam na het huwelijk volgens de Islamitische jurisprudentie; het is onwettig voor een vrouw om de familienaam van haar man te dragen na het huwelijk. Als we dit goed bekijken, zien we de grote eer en waardigheid die de Islam toekent aan de vrouw. Deze praktijk houdt de gelijkheid en de gelijke rechten tussen de Moslimman en Moslimvrouw in stand; zij heeft haar eigen onafhankelijke naam, speciaal in het geval van een scheiding.