Het eerste schrift

Tijdens deze oorlogen, Riddah genaamd (afvalligheid), werden vele van degenen die grote delen van de Koran uit hun hoofd kenden, gedood. De moslims die veel Koran in hun harten meedroegen waren goed op de hoogte van de beloningen die Allah heeft beloofd aan degenen die vechten voor de islam. Vandaar dat zij altijd in de frontlinies te vinden waren.

Omar ibn al Chattab realiseerde zich het gevaar van wat er gebeurde en vreesde dat als er niet snel iets werd gedaan, dat de de Koran verloren zou gaan voor de toekomstige generaties moslims. Daarom ging hij naar de Kalief Aboe Bakr en adviseerde hem om de hele Koran te laten opschrijven in één boek, zodat het niet verloren zou gaan. Aboe Bakr weigerde in eerste instantie, omdat de Profeet (saw) daarvoor geen opdracht had gegeven. Hij was bang dat hij iets nieuws in de religie zou brengen, want de Profeet had hen gewaarschuwd tegen het veranderen van de religie. Christenen waren vóór hen afgedwaald, omdat zij de religie die de Profeet Jezus ('alaihi asalam) had gebracht hadden veranderd nadat hij was heengegaan. Daarom was Aboe Bakr erg tegen veel veranderingen in de religie die de Profeet niet had opgedragen. Echter, na zorgvuldig overwegen van de situatie, besefte hij dat het advies van Omar juist was. De Profeet (saw) had hen opgedragen om de verscheidene verzen en hoofdstukken van de Koran op te schrijven, terwijl het werd geopenbaard, zodat het kon worden behouden. Het samenbrengen van alles wat was opgeschreven in één compleet boek was alleen maar de voltooing van wat de Profeet was begonnen.

De Kalief Aboe Bakr vroeg Zaid bin Thaabit om leiding te geven aan het verzamelen en het opschrijven van de hele Koran. Zaid weigerde dit in eerste instantie vanwege dezelfde redenen als Aboe Bakr had gehad, maar na een tijdje besefte hij ook dat het juist was.