1- Bazıları şunu söyledi

1- bazıları şunu söyledi:

dinî hususlarda peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-imizin emrine dönmemiz gerektiğinde şüphe yoktur. özellikle mahza ibadet olup, rey ve içtihadın söz konusu olmadığı namaz gibi hususlarda. ama hocalardan birinin bile bunu emrettiğini neredeyse görmemekteyiz. hepsi de ihtilafın varlığını kabulleniyorlar, bunun ümmet için bir genişlik olduğunu iddia ediyorlar. buna delil olarak da -bu tür münasebetlerde sünnet taraftarlarına karşı sıkça tekrar ettikleri- “ümmetimin ihtilafı rahmettir” hadisini zikrediyorlar. bize öyle geliyor ki, bu hadis, senin bizi çağırdığın, kitabını da dayandırdığın metoda ters düşmektedir. bu hadis hakkındaki görüşün nedir?

cevapiki açıdan olacaktır:

birincisi: bu hadis sahih değildir. bilakis bâtıldır ve aslı yoktur. allâme sübkî diyor ki:

“sahih, zayıf veya mevzu olarak hiçbir senedine ulaşamadım.”

derim ki: bu şu lafızla rivâyet edilmiştir:

“ashâbımın ihtilafı sizin için rahmettir.”

bir de: “ashâbım yıldızlar gibidir. hangisine uyarsanız hidâyet bulursunuz.”

fakat ikisi de sahih değildir. birincisi son derece zayıftır. İkincisi ise mevzudur (uydurma). bunun hakkındaki izahları “silsiletü'l-ehâdîsi’d-daîfe ve'l-mevdûa”da (no: 58,59 ve 61) tahkik ettim.

İkincisi: hadis zayıf olmasının yanında kur'an-ı kerim'e de muhaliftir. dinde ihtilaf etmeyi nehyeden ve ittifakı emreden âyetler zikredilmeye ihtiyaç olmayacak kadar meşhurdur. ancak örnek olması için birkaçını verelim:

allah teâlâ buyuruyor ki:

“birbirinizle çekişmeyin yoksa başarısızlığa düşer ve kuvvetiniz gider.”[1]“...sakın dinlerini parça parça edip fırkalara ayrılan müşriklerden olmayın. her fırka elinde olanlarla sevinir durur.”[2]“...onlar da durmadan ihtilaf etmektedirler. ancak rabbinin merhamet ettikleri müstesnadır.”[3]

eğer rabbinin merhamet ettikleri ihtilaf etmiyorsa, sadece bâtıl ehli ihtilaf ediyorsa, ihtilaf nasıl olur da rahmet olur?!!

buradan da, hadisin sened olarak da metin olarak da sahih olmadığı ortaya çıkar. o zaman da bunu, imamların da emri olan kitap ve sünnetle amel etmekten geri durmak için bir şüphe olarak görmek caiz değildir.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] enfal 46

[2]rum 31-32

[3] hud 118-119