1 April

1 april

volgens het woordenboek, is 1 april een dag om grappen uit te halen, maar in veel gevallen worden deze grappen gemaakt in de vorm van leugens.

de islam veroordeelt liegen. goede mensen beschouwen het over het algemeen als een slechte gewoonte, een ondeugd. als liegen oorspronkelijk verboden is, dan zou 1 april ook verboden moeten zijn omdat het ongegronde ontzetting, verbijstering, wanhoop en leed veroorzaakt, zelfs al is het maar voor een uur. het speelt met het vertrouwen van mensen, en het is pure wedijver in ondeugd.

de eminente geleerde sheikh yoesoef al-qaradawi verklaart in dit opzicht:

het vertellen van leugens is slecht gedrag. het hoort niet bij rechtschapen mensen en ware gelovigen; maar het is in feite een teken van hypocrisie, want de profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) zei:

«de hypocriet heeft drie kenmerkende eigenschappen: hij vertelt leugens, breekt zijn beloften, en schendt het vertrouwen.»(al-bukhari en muslim)

de profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) waarschuwde tegen het liegen met het doel de mensen te vermaken. hij zei: «wee degene die tegen de mensen spreekt om de mensen te vermaken door te liegen, wee hem, wee hem…»(aboe dawoed, at-tirmidhi, an-nasa’i)

de profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) zei ook: «iemand wordt niet beschouwd als een ware gelovige tot hij ophoudt met liegen voor vermaak en met ruzie maken zelfs als hij de waarheid vertelde.»(ahmad en at-tabarani).

verschillende profetische ahadith waarschuwden de moslims tegen het bang maken van anderen of het nu serieus is of voor de grap. volgens een overlevering heeft de profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) gezegd: «het is niemand toegestaan een andere moslim bang te maken.»(aboe dawoed)

derhalve is liegen in welke vorm dan ook verboden, en op deze gelegenheid (van 1 april) is het verboden om deze vier redenen:

1. het verbod om te liegen wat door de qor’an en de soenna wordt bevestigd,

2. het ongerechtvaardigde leed of angst die het een persoon of zijn hele gezin aan kan doen, zelfs al is het maar voor een uur,

3. de schending van het vertrouwen dat er uit voortkomt,

4. de navolging van een belachelijke gewoonte die niet van ons is, het liegen.

soms kan het idee van een leugen vertellen op deze dag onaangenaam zijn voor de hele gemeenschap, niet alleen voor één persoon.

daar voegt sheikh ‘atiyyah saqr, het voormalige hoofd van het fatwa comité van al-azhar aan toe:

alle religies en gezonde geesten zijn het erover eens dat waarheidsgetrouwheid een goede eigenschap is en dat liegen een slechte gewoonte is. bij het vertellen van de waarheid moeten je woorden een reflectie geven van de werkelijkheid; bij het vertellen van een leugen is het het tegenspreken wat je in feite doet of zegt. de ergste soort leugens in spraak is meineed, en in daden is het hypocrisie.

liegen is verboden tenzij het uit noodzaak is. in dat geval wordt het principe toegepast van “noodzaak maakt het onwettige toegestaan”. de betekenis van noodzaak moet worden bepaald wanneer geen andere optie aanwezig is. sommige van deze aanvaardbare leugens zijn wat we bijbetekenis noemen, een woord dat verschillende betekenissen kan hebben. de moslim mag de positieve interpretatie en niet de negatieve van het woord gebruiken.

er is overgeleverd dat liegen was toegestaan om iemand er mee tot voordeel te zijn, niet om schade toe te brengen. de profeet (vrede en zegeningen zijn met hem) zei: «een persoon die verzoening brengt tussen twee mensen en goede dingen zegt, zelfs als ze niet waar zijn, is niet een leugenaar.»(al-bukhari en muslim). toevoegend aan deze hadith zei umm koulthoum bint ‘uqbah ook: “ik heb nooit gehoord dat de profeet liegen toestond behalve in drie gevallen: tijdens oorlog, om twee aanvallende partijen te verzoenen, en gebruikelijke taal tussen echtelieden.” wat met deze taal wordt bedoeld is lieve woorden om het lijden in het leven te verzachten.